Γκράχαμ, Τόμας

(Thomas Graham, Γλασκόβη 1805 – Λονδίνο 1869). Βρετανός χημικός. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της γενέτειράς του από το 1837 έως το 1855 και διετέλεσε καθηγητής της χημείας στο πανεπιστημιακό κολέγιο του Λονδίνου. Το 1836 ανακηρύχθηκε μέλος της Βασιλικής Εταιρείας και υπήρξε ένας από τους ιδρυτές και αργότερα ο πρώτος πρόεδρος της Χημικής Εταιρείας του Λονδίνου (1841). Ο Γ. μελέτησε τη διάχυση των αερίων ουσιών και απέδειξε ότι τα αέρια διαχέονται ταχύτερα όταν είναι πιο ελαφρά. Διατύπωσε τον νόμο, που έγινε γνωστός με το όνομά του, ως εξής: «Η ταχύτητα διάχυσης των αερίων είναι αντιστρόφως ανάλογη με την τετραγωνική ρίζα της πυκνότητάς τους». Αργότερα διεύρυνε τις μελέτες του στη διάχυση των υγρών και κατόρθωσε να επιβεβαιώσει τη διαφορά μεταξύ κρυσταλλοειδών και κολλοειδών (ανάλογα με τον τρόπο διάχυσης ή με τη βοήθεια μιας μεμβράνης), θέτοντας τις βάσεις για τη θεωρία των διαλυμάτων. Ασχολήθηκε επίσης με την ανόργανη χημεία, από την οποία μελέτησε κυρίως τις τρεις μορφές του φωσφορικού οξέος, τις ενώσεις του κυανίου κλπ. Το 1833 δημοσίευσε μία σημαντική πραγματεία με τον τίτλο Στοιχεία χημείας.